BABALAR GÜNÜ VE EVLATLAR (Köşe yazısı)

DAVUT İZOL

YAZAR

Yaklaşan babalar günü nedeniyle çocuklar babaları için ne yapabiliriz nasıl bir hediye alırsak babamız mutlu olur. Anneler günü gibi babalar günüde çok önemli bir yaklaşım.

Şimdi şöyle dediğinizi duyar gibiyim, böyle bir güne ne gerek var zaten bizler babamızı biliyoruz ve nasıl ilişki kurmamız gerektiğine ancak biz karar veririz. Aynı şekilde Annemizi de böyle bir günde ebeveynlerimizi hatırlayacak değiliz.

Evet demeyi ve size hak vermeyi çok isterdim, ama ne yazıkki kusuruma bakmayın bu konuda hiç taviz vermeden size hak veremeyeceğim.

Babalarımız bizim baş tacımız, Annelerimiz bizim başımızın tacı. Günlük olarak gidip ihtiyaçları olup olmadığını sorabiliriz, hâl hatır sorabiliriz, bu onların hayır dualarına nail olmak için çok güzel bir davranış olabilir. Ayrıca, evlat olmak bunu gerektirir. Allah razı olsun dediklerinde ne kadar çok mutlu oluruz. O gün işe giderken işlerimizin atalarımızın bize ettiği dualar sayesinde günümüz ve işlerimiz istediğimiz gibi hayırlara vesile olacağı bizim içimizi ferahlatır.

Ya peki baba ve annelerinin bırakın halini hatırını sormayı nerede olduklarından bihaber evlatların olduğunu unutmayın. Kendi benliklerinden uzak örf, adet ve geleneklerinden uzaklaşmış bedbaht evlatları. Paranın şöhretin verdiği şımarıklıkla anne babayı unutmuş, sanki o beyleri hanımları dünyaya getirenler ebeveynleri değilde uzay boşluğundan dünyaya gelmiş uzaylılarmış gibi atalarından kendilerini soyutlayarak, atalarını utanç abidesi gibi görmeleri kabul edilir gibi değil.

Ne kadar çok paranızın olduğu veya ne kadar şöhrete sahip olursanız olun unutmamanız gereken sizler bu servet ve üne sahip olabilirsiniz, ama sizi seven ve size hayır duaları edecek ebeveynlere sahip olmak farklı bir güzellik. Şöhretin ve paranın bir kalıcılığı yoktur. En nihayetinde hepimiz Tanrının huzunda eşit muamele görüyoruz. Sizin zenginliğiniz ve ününüzün Tanrı nezdinde hiçbir hükmü yok. Siz burada birilerine kendinizi yalancı bir dostluk sahte bir bakışı aşılayabilirsiniz, ama bunun uzun ömrü olduğunu, bunun size prim sağlayacağını ve ahiretinizi güzelleştireceğini bu durum ömür boyu sizleri mutlu edeceğini düşünmeyin. Atalarımızın dediği gibi;

“Güzelliğine güvenme bir sivilce yeter.

Malına güvenme bir kıvılcım yeter.

Rabbine güven, “O” her şeye yeter.

Bununla beraber şunu’da söylemek istiyorum, eğer birgün ebeveyn olmaya karar verirseniz aklınıza kendi ebeveynleriniz gelsin. Ne ekerseniz onu biçersiniz.

Yaşlıları ve yaşlılar yurdu; bildiğiniz gibi hayırlı evlatlar sırf eşlerini mutlu etmek evde huzurları bozulmasın diye atalarını yaşlılar yurdunu yerleştirerek evlerinin içinde kendi içlerinde yaşadıkları içsel boşluğu bir şekilde doldurmak isterler. Halbuki manevi yönden her zaman ruhsal bir boşluğu içlerinde hissederler. Ebeveynlerini yaşlılar yurduna yerleştirdiklerinde hayatları boyunca mutlu olacaklarını düşünürler. Halbuki sadece yaptıkları ebeveynlerine karşı saygısızlık ve vefasızlık.

Peki çocukları dede ve nineleriyle büyümüş olsalar onlardan geçmişe dair görüşlerini alsalar, neler yaşadıklarını torunlarına aktarsalar, bu bilgiler daha sonra çocuklarınızın çocuklarına anlatacakları birer tarihi anı olarak geçse ve çocuklar bunlarla mutlu olsalar kötü olur mu? Hiç sanmıyorum.

Unutmayın bugün atalarınızı götürüp yerleştirdiğiniz yaşlılar yurdundaki yataklarının olduğu odalar size miras olarak kalacağını aklınızdan çıkarmayın.

Benim rahmetli Anneciğim, dedemin elleri titrediğinden özel temizliğini banyosunu ve sakal tıraşını olamadığından, tüm özel temizliklerini gocunmadan yapar ve demem öleceği ana kadar hep kendisine hayır duası etmiştir.

Allah hepsinin kabrini mübarek kılsın inşallah. Mekanları cennet olsun Rahmetli Anneciğim sonrasında babaanneme de aynı şekilde hizmet etti.

Bu zamanda acaba bunu yapacak evlatlar kaldı mı dersiniz?

Fazla uzatmadan tüm babaların babalar günü kutlu olsun.

Lütfen bakımevleri ve hastanede yatan yaşlıları ziyaret etmeyi ihmal etmeyin.